Jullie zullen
dit bevestigen. Eén van de lastigste dingen in het leven is overeenkomen met je
vrouw. Of met je man. En omgekeerd.
Maar nog véél
lastiger is het om wegkapitein te zijn bij WD Breduinia. Die bende in goede
banen leiden. Niet makkelijk. Zelfs gevoarlijk. En stress ! Stress !
Met 15 à 20
heetgebakerde wielertoeristen in zijn wiel kan de wegkapitein maar beter geen
fouten maken inzake parcours. Wee oh wee de wegkapitein die niet bij de pinken
is, een moment zijn concentratie verliest, en bij vergissing de erf van een
boerderij opdraait. Of op een landweg terechtkomt. Die slaapt niet goed die
avond !
Ocharme de wegkapitein
die uitzet voor een ritje van 90 km en op het eind 115 km op de teller heeft
staan. Tournée générale is zijn deel.
De wegkapitein
wordt ondersteld niet te snel maar ook niet te traag te rijden. De wielertoeristen
van WD Breduinia willen op het juiste moment op het juiste tempo trainen. En
daar moet de wegkapitein voor zorgen.
Komt
daarbij dat onze fietsers na een tijdje dorst krijgen. Dus moet de wegkapitein als
het zover is, en voor zover het peloton dat wenselijk acht, het juiste terras zien
te vinden. Voor sommigen in de zon, voor anderen dan weer niet. Los dat maar
eens op? Dat doet de wegkapitein.
En omdat we
niet allemaal gelijk zijn is het finaal een grote kunst om min of meer, ik
herhaal : min of meer, gelijktijdig terug thuis te komen. Fietsers van ons
niveau samenhouden, daar moet de wegkapitein óók nog eens voor zorgen...
Dus mochten
jullie eerstdaags enkel een romp zien passeren … ’t is een wegkapitein van WD
Breduinia.
Tot horens,
Serge