Voor een échte Breduiniaan zijn er maar twee problemen. Ten eerste, hoe steil is de Ventoux? Ten tweede, wat met de Liefde?
De Ventoux is makkelijk op te lossen en dat doen de meesten dan ook. Duizend kilometer is niet zó ver en met een beetje training en het goede verzet klaar je de klus - ongeveer, bij benadering en met wat goede wil - “makkelijk”.
De Liefde is evenwel een ander paar mouwen. De grootste filosofen, schrijvers en andere artiesten hebben zich er al eeuwenlang hun hersenen over gepijnigd maar zijn wat mij betreft nog altijd niet tot aanvaardbare conclusies gekomen.
Voor Plato is Liefde een passie voor wijsheid en schoonheid. Wat moet ik daarmee? Volgens Patricia Churchland is Liefde niets anders dan een DNA-match. Die wetenschappelijke insteek vind ik ook maar niets. Ook Geert Versnick denkt na over de Liefde maar doet dat met ons belastinggeld. Zijn eerder criminele benadering laten we dus liever buiten beschouwing. De Vlaamse charmezangers doen ook hun royale duit in het zakje. Maar met Christoff’s “… God, dat was een goed gevoel …” slaan ze ook niet meteen nagels met koppen.
Toch werd ik recent, en nog geen klein beetje, van mijn sokken geblazen. En, het zal ons niet verbazen, alweer door de gewone man. De mooiste definitie van Liefde kwam mij toevallig - of niet? - ter ore. Ik moest er even van bekomen en sindsdien laat het mij niet meer los. Maar wat mij betreft is de eeuwenlange discussie over de Liefde eindelijk beslecht. De grootste filosofen, schrijvers en andere artiesten ten spijt.
Liefde is : “… ik wil gewoon bij jou zijn…”.
Tot horens
Serge