Jaargang 52
donderdag 3 maart 2022
Ik kom het toch maar even vragen want het is belangrijk.
Ik neem aan dat jullie allemaal op gewicht zijn. Vorige week nog gehoord van Patrick Lefevere dat twee kilogram meer of minder een wereld van verschil uitmaakt voor een coureur. ’t Is maar dat we het weten.
Ik neem aan dat zowel de binnen- als de buitenbanden aan een grondige controle zijn onderworpen? Stel je voor dat je lek rijdt op de eerste rit. En dan al die vragende ogen op je gericht. Het kan iedereen overkomen maar je wil het liever niet.
Ik neem aan dat de ketting zowel van binnen als van buiten goed gereinigd is. En goed gesmeerd is. Je wil toch dat alles op wieltjes loopt als het seizoen van start gaat.
Maar bovenal neem ik aan, of hoop ik, dat de moraal in het zenit staat. Dat jullie, met misschien een beetje een bang hartje maar vooral veel goede moed, vooruitzien naar de vele duizenden kilometers die we weer onder onze wielen zullen schuiven. Iedereen op de manier die hem het beste ligt. Rap of traag, omhoog of omlaag, tegen de wind of met de wind mee, achteruit of vooruit, ver of niet ver. Het doet er niet toe. Zolang we er maar samen op uit trekken en elkaar na de rit terugzien ter hoogte van De Staf of De Zeemeeuw voor de traditionele en doorgaans levendige nabespreking.
Uiteraard zijn we ook een beetje bang. Het zal soms wat te snel zijn, de benen zullen wel eens verzuren, de wind zal wel eens ongepast in ons nadeel blazen, een gelleke zal wel eens van doen zijn… en zo zijn er nog tal van zaken die dit jaar net even niet zullen lopen zoals we het gehoopt hadden.
Maar laat dit jullie niet uit het lood slaan. Er zijn op dit ogenblik slechtere plaatsen op de wereld. Laat ons het goede dat we hebben koesteren en uitkijken naar het goede dat in ons verschiet ligt… Jaargang 52.
Groeten
Serge