Clannad
vrijdag 8 april 2022
Het ukkepukje duikt plotseling op uit de donkere krochten van de concertzaal en stapt recht op mij af. Of ik soms de toilets weet zijn? Ik heb met de peuter te doen en stel voor dat ik hem begeleid. Dat vindt hij best.
Onderweg praat hij honderduit. Hij is Iers en is hier met zijn dad. Hun volgend concert is dat van Ed Sheeran. “Dat is een grote naam”, zeg ik. Dat beaamt hij. Ik zeg dat ik niet zoveel over Ierse muziek weet. Dat ik enkel U2 ken. Dat vindt hij tof want zijn dad is een grote fan van U2.
Ik vraag waar hij woont. ”Ik ben Ier maar ik woon in Brussel. Dat maakt het voor mij allemaal erg ingewikkeld want alles is zo anders hier”, antwoordt hij vastberaden. “Bovendien is mijn mum ook nog eens een Engelse." Ik weet niet goed hoe ik die laatste bedenking moet begrijpen.
Ondertussen heeft de kleuter geplast. Hij wast spontaan netjes zijn handjes - met zeep - en weet zonder enige aanwijzing van mijnentwege de handdroogmachine te vinden.
Maar dan ontstaat een probleem. Net voor het concert heeft zijn dad water besteld. Dat bleek bij vergissing spuitwater te zijn en dat lust hij niet. Nu heeft hij natuurlijk dorst maar dad heeft gezegd dat er in de toilets wel water zou te vinden zijn.
We kijken beiden naar de wastafel die zo’n twintig centimeter boven zijn hoofdje uitstijgt. We weten meteen hoe we dit gaan oplossen. Ik draai de kraan open en til hem oordeelkundig op. Hij plooit met kennis van zaken zijn hoofdje onder de kraan en drinkt gulzig een paar grote slokken water. Voilà, dat is weer opgelost, zie ik hem denken.
We keren op onze stappen terug richting concertzaal. Ik wil hem nog vragen of hij zijn plaats zal terugvinden maar hij verdwijnt sneller dan mij lief is terug in het donker.
Ik ben weer een ongelooflijke ervaring rijker.
Groeten
Serge